Ας μείνει το άπειρο δίχως αστέρια
ή ας χάσει η πλατιά θάλασσα την απεραντοσύνη της
Αλλά το μαύρο των ματιών σου να μην πεθάνει
και να μείνει ίδιο το κανελί σου δέρμα
Αν έχανε το ουράνιο τόξο την ομορφιά του
και τα λουλούδια τα αρώματα και το χρώμα τους
δεν θα ήταν τόσο μεγάλη η λύπη μου
όπως αν θα έμενα χωρίς την αγάπη σου
Με νοιάζεις εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Και μόνο εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Με νοιάζεις εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Και κανένας άλλος πέρα από σένα
Μαύρα μάτια, κανελί δέρμα
Που με φτάνουν στην απελπισία
Με νοιάζεις εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Και μόνο εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Με νοιάζεις εσύ, κι εσύ, κι εσύ
Και κανένας άλλος πέρα από σένα