Συγκεντρώνω κομμάτια της οικογενειάς μου
σε μία παλιά μαξιλαροθήκη.
Αυτό έχει ένα κρανίο,
αλλά δεν έχει πρόσωπο.
Αυτά μοιάζουν με τα χέρια του πατέρα μου, τα τόσο δυνατά.
Και το δαχτυλίδι σ' αυτό το δάχτυλο,
σημαίνει ότι η γιαγιά μου χάθηκε.
Εδώ είναι μερικά πόδια σε στοίβα
εκεί όπου η αδερφή μου κάποτε έπαιζε.
Εδώ είναι λίγη λάσπη απο αίμα
και αυτά τα δόντια είναι σαπισμένα.
Το αυτί του αδερφού μου,
το χέρι ενός φίλου.
Και εγώ απλά δεν μπορώ
να τα ενώσω και πάλι!
Μάζεψε τα οστά
και ρίξ' τα στη φωτιά.
Παρακολούθησε τον καπνό να ανεβάινει ψηλότερα και ψηλότερα.
Μάζεψε τα οστά
και πές τους καληνύχτα,
προσευχήσου για αυτά και σβήσε το φώς.
Υπάρχουν κηλίδες στο πάτωμα,
εκεί που κάποτε βρισκόταν η κουζίνα.
Υπάρχουν ανθρώπινα όργανα στο τζάκι,
ανακατέμενα με τα ξύλα,
Υπάρχουν αεροπλάνα στον αέρα
φαντάσματα στον άνεμο,
κάποιες σφαίρες στη πλάτη
και μερικές πληγές στο δέρμα.
Ήταν δαίμονες με όπλα,
που παρήλασαν σ'αυτό το μέρος,
σκοτώνοντας ότι ανέπνεε.
Αυτοί είναι ένα απάνθρωπο γένος,
Υπάρχουν τρύπες στους τοίχους,
ματωμένα μαλλιά στα τούβλα
και ο μυρωδιά αυτής της κόλασης,
με αρρωσταίνει.
Μάζεψε τα οστά
και ρίξ' τα στη φωτιά.
Παρακολούθα τον καπνό να ανεβάινει ψηλότερα και ψηλότερα.
Μάζεψε τα οστά
και πές τους καληνύχτα,
προσευχήσου για αυτά μία προσευχή και σβήσε το φώς.
Μάζεψε τα οστά
και ρίξ' τα στη φωτιά.
Παρακολούθα τον καπνό να ανεβάινει ψηλότερα και ψηλότερα.
Μάζεψε τα οστά
και πές τους καληνύχτα,
προσευχήσου για αυτά μία προσευχή και σβήσε το φώς.
Τώρα ίσως κάποια μέρα,
ο ήλιος πρόκειται να λάμψει,
λουλούδια θα ανθίσουν
και όλα θα είναι καλά.
Αλλά τίποτα δεν θα ευδοκιμήσει
σ' αυτό το ριμαγμένο καταραμένο έδαφος
γιατί η ανάσα του θανάτου,
είναι ο μόνος ήχος.