Piange… il telefono [Polish translation]

Halo!

Posłuchaj,

mama jest koło ciebie?

Powiedz mamie,

że dzwoni ktoś, kto…

Kim jesteś? Tym panem, co dzwonił wcześniej?

Idę ją zawołać.

Ale ona się kąpie.

Chyba nie może podejść!

Powiedz jej,

że tu jestem.

Powiedz jej, że to ważne,

że poczekam.

A ty coś zrobiłeś

mojej mamie?

Kiedy dzwonisz, zawsze mówi:

„Powiedz mu, że mnie nie ma!

A powiedz mi:

umiesz już pisać?

Masz ładny dom?

Jak ci idzie w szkole?

Dobrze... Ale ponieważ moja mama pracuje,

do szkoły odprowadza mnie sąsiadka.

Ale w dzienniczku mam tylko jeden podpis,

a inni mają podpis swojego taty;

ja nie!

Powiedz jej,

że tu jestem,

że cierpię od sześciu lat.

Skarbie, właśnie od tylu, ile masz ty.

Ach, nie… Ja mam pięć lat!

A ty znasz moją mamę?

Nigdy mi o tobie nie mówiła.

Poczekaj, co?

Płacze telefon,

bo ona

nie podejdzie;

chociaż krzyczę „kocham cię!”,

wiem, że mnie

nie wysłucha.

Płacze telefon…

dlaczego nie masz litości?

Ale nikt mi

nie odpowie.

Latem

będziecie na wczasach

w hotelu Riviera?

Lubisz morze?

Och, tak, bardzo!

Wiesz, że umiem pływać? Ale powiedz mi:

Skąd wiesz o hotelu Riviera?

Ty też tam byłeś?

Opowiedz jej

o moim cierpieniu

i jak bardzo

was obie kocham.

Kochasz nas?

Ale ja cię nigdy nie widziałam!

Co ci się stało?

Dlaczego zmieniłeś głos?

Ojej, ty płaczesz! Dlaczego?

Płacze telefon,

bo ona

nie podejdzie;

chociaż krzyczę

„kocham cię!”,

wiem, że mnie

nie wysłucha.

Płacze telefon…

dlaczego nie masz

litości?

Ale nikt mi

nie odpowie.

Zapamiętaj jednak,

że płaczę przez telefon

już po raz ostatni,

a dlaczego,

dowiesz się

jutro.

Niech zaczeka!

Wychodzi!

Zatrzymaj ją!

Już wyszła!

Jeśli wyszła,

to...

żegnaj...

Do widzenia panu.

Cześć, maleńka!