Σε περιμένω εκεί όπου η θάλασσα δεν μπορεί να φανεί
Που η μέρα δεν έρχεται αν δεν είσαι εδώ
Πού ακόμα και τα μυστικά μου γδύνονται
Όπου οι τελευταίοι έχουν δύναμη και μαζί τραγουδούν
Σε περιμένω, Ορκίζομαι ότι το κάνω μέσα σε ένα μπαρ
Όταν από μέσα θα σε δω να έρχεσαι
Σε εκείνο το μέρος που το φεγγάρι κρέμεται σε ένα χαρταετό
Όταν οι ανησυχίες γίνονται αποδεκτές και γίνονται θεραπευτικές
Σε περιμένω στο δευτερόλεπτο που προηγείται του χρόνου
Στα ψέματα δεν σου είπα να νιώθεις χαμένος
Στα μαλλιά σου ποτέ δεν θα ξεχάσω
Στις βλάσφημες έπεσα να σε ακούσω
Θα υπάρξει ένα μέρος που θα δεις όλους τους φόβους σου
Θα δεις πως είναι ωραίο να περπατάς χωρίς να ξέρεις
Χωρίς να ξέρεις που σε πάνε τα βήματα σου
Είναι η φαντασία που μετατρέπει τις πέτρες σε πλανήτες.
Και έχασα πτήσεις
Και έχασα τρένα
Αλλά βρήκα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου
Και έχασα τον χρόνο μου
Για τα τραγούδια
Όταν ούρλιαζα σε εσένα και δεν με καταλάβαινες.
Σε περιμένω γιατί περιμένοντας τα καταφέρνω
Για να βρω τον εαυτό μου, για να βρεις τον εαυτό σου, για να βρω ένα νόημα
Έγράφα πάντα ίσως για να αισθάνομαι ότι δεν είμαι μόνος
Εκείνα τα βράδια όπου ο ουρανός σε παίρνει από το χέρι
Και στέκεσαι πάνω στον μεγάλο τροχό
Όπου ο κόσμος είναι μόνο ένα σημείο για να αφήσεις πίσω
Πάρε με το χέρι και κάνουμε χίλια βήματα
Είναι η φαντασία που μετατρέπει τις πέτρες σε πλανήτες.
Και έχασα μάχες
Και έχασα τρένα
Αλλά βρήκα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου
Και έχασα τον χρόνο μου
Για τα τραγούδια
Όταν ούρλιαζα σε εσένα και δεν με καταλάβαινες.
Ήμουν ένα βήμα μακριά από το να σε χάσω
Αλλά ήσουν ένα βήμα μακριά από το να χάσεις
Για όλες αυτές τις νύχτες, όταν σε έχασα και δεν ξέρω καν γιατί
Ήμουν ένα βήμα από το να σε χάσω
Και ήσουν ένα βήμα από το να με χάσεις
Ποτέ δεν είχα τίποτα αληθινό εκτός από εσένα.
Όπως το φως εδώ που φιλτράρει μέσα από αυτό το παράθυρο
Όπως η ζωή αλλάζει αλλά μένει ίδια
Όπως ένας ποιητής που φιλάει τον πόνο
Όπως τη νύχτα που κλέβει τις σιωπές και σου δίνει φόβους
Σε περιμένω σε ένα δωμάτιο που έχει ανασταλεί πάνω
Υπό το φως των αστεριών, υπάρχει αυτή η καταραμένη κόλαση
Και ζεις για εμένα τη ζωή που αρνούμαι να ζήσω
Θα σε περιμένω, όπου θα σου μιλήσω, παραμένοντας πάντα σιωπηλός.
Ήμουν ένα βήμα μακριά από το να σε χάσω
Αλλά ήσουν ένα βήμα μακριά από το να χάσεις
Για όλες αυτές τις νύχτες, όταν σε έχασα και δεν ξέρω καν γιατί
Ήμουν ένα βήμα από το να σε χάσω
Και ήσουν ένα βήμα από το να με χάσεις
Ποτέ δεν είχα τίποτα αληθινό εκτός από εσένα