Sevgi acı verər, sevgi bəzən yaralar
Fəqət bildiyim yeganə bir şey var,
Çıxmaza düşəndə, uçurumun küncündə
Bizləri həyata yalnız bu hiss bağlar
Bu eşqi fotoqrafiyaya həkk etməklə,
Özümüzə,
Gözlərimizin heç vaxt bağlanmadığı,
Könüllərimizin heç sınmadığı,
Zamanın əbədi donduğu, səssiz
xatirələr bağışladıq...
Baxışlarımız toqquşana qədər məni özünə yaxın,
Yırtıq jinsinin cibində saxla,
Heç vaxt tənha qalmaman üçün,
Evə dönməyimi arzula...
Sevgi məlhəmdir, sevgi ruha dəvadır,
Budur mənə bəlli yeganə həqiqət ,
Hər şey yoluna girəcək, inan
gözlərimizi əbədi yumduğumuzda,
sənə aid hər parçanla bir,
Özümüzlə apara biləcəyimiz yeganə şey SEVGİDİR..
Bunu heç unutma...
Bu eşqi fotoqrafiyaya həkk etməklə,
Özümüzə,
Gözlərimizin heç vaxt bağlanmadığı,
Könüllərimizin heç sınmadığı,
Zamanın əbədi donduğu, səssiz
xatirələr bağışladıq...
Baxışlarımız toqquşana qədər məni özünə yaxın,
Yırtıq jinsinin cibində saxla,
Heç vaxt tənha qalmaman üçün,
Evə dönməyimi arzula...
Sən məni incitsən belə,
Eyib etməz balaca,
bundan böyük dərdlər var,
Təki bu vərəqlərdə məni sən saxla,
mən də buraxmayım səni əsla
Evə dönməyimi (gözlə) arzula...
Evə dönməyimi arzula...
Evə dönməyimi arzula...
Evə dönməyimi arzula
Meni onaltı yaşında aldığın boyunbağıda,
Qəlb döyüntülərinin yaxınında,
yəni aid olduğum yerdə,
Ta dərində ruhunda,
Saxla…
və məni incitsən belə,
Eyib etməz balaca,
bundan böyük dərdlər var,
Təki bu vərəqlərdə məni sən saxla,
mən də buraxmayım səni əsla
Və uzaqlara getdiyimdə, telefonda pıçıltılarını duyduqda,
O 6-cı küçədə fonarın düz altında
məni necə öpdüyünü anacam,
Evə dönməyimi gözlə, balaca...