Petite Émilie [Dutch translation]

Kleine Emilie, ze is zes en een half,

De enige dochter in een samengestelde familie,

Een moeder voor wie zij haar hele leven is,

En een stiefvader die van haar houdt alsof ze van hem was.

Zo aardig, zo mooi, betoverende ogen,

Voor haar moeder was ze haar oogappel,

Ze zoude niet kunnen leven zonder elkaar,

Ze waren samen meer dan versmolten.

Kleine Emilie is nu acht.

Niets is veranderd, behalve dat ze verhuisd is,

Weg het geïsoleerde platteland,

Ze leeft nu in de stad, want haar moeder werd overgeplaatst.

Een nieuwe school, nieuwe vrienden,

Het koste haar niet veel tijd om aan dat leven te wennen,

Vanaf acht jaar, zou je kunnen zeggen dat ze blij is,

Want alles gaat opperbest voor kleine Emilie.

Met tien jaar was de kleine Emilie,

Een tevreden kleine meid geworden.

Je zou kunnen zeggen dat het haar beviel op school,

Een goede leerling voor moeder, het vervulde haar met trots,

Een beetje mollig, goede kleine wangetjes,

Ze wuifde de kritiek weg van enkele jalourse klasgenoten.

Volgens de leraren was ze een smulpaap,

Maar het zijn toch kinderen, nietwaar.

Kleine Emilie is nu twaalf jaar.

Een introverte adolescente tot ergernis van haar moeder,

Het goedlachse gezicht is verdwenen,

Het is een somber meisje geworden,

Het moet gezegd worden dat op het college alles veranderd is,

Teveel leerlingen doen niet anders dan met haar spotten,

Ze voelt zich overal afgewezen,

Zo geslagen en zo uitgescholden.

Ze vroeg zich af hoe ze er mee om moest gaan,

Ze was het pispaaltje van de klas geworden.

Op de sociale media, noemden ze haar smerig,

Er circuleerden foto’s waarop je haar dikke buik zag.

Niet wetend wat te doen,

En niet wetend hoe te reageren in die hel,

Uit schaamte en omdat ze haar moeder niet radeloos wilde maken,

Besloot kleine Emilie te zwijgen

Maar op een avond in december,

Kwam kleine Emilie bloot thuis,

Haar kameraden hadden haar met zijn allen,

Ingesloten in de kleedkamer en haar onder de douche gezet.

Dat was teveel voor haar

Teveel om het nog te kunnen verdragen,

Toen spreidde ze haar vleugels uit,

En nam haar vlucht naar de vrede....