Δεν έχω μάτια τώρα πια να σ' αντικρίσω,
δεν έχω χέρια να σ' αγγίξουν τρυφερά.
Μόνο φωνή μου μένει για να τραγουδήσω
του έρωτά μας τη χαμένη τη χαρά.
Πεθαίνουμε λοιπόν, δεν το κατάλαβες,
τι σημασία έχει αν περπατάμε;
Πεθαίνουμε γιατί όσο κι αν ζήσαμε,
δε μάθαμε ακόμα ν' αγαπάμε.
Πεθαίνουμε γιατί όσο κι αν ζήσαμε,
δε μάθαμε ακόμα ν' αγαπάμε.
Δεν έχω φίλους τώρα πια να σε φωνάξουν,
δεν έχω δάκρυα να στάξουν σ' αγκαλιές.
Χωρίς πυξίδα τα όνειρά μας θα βουλιάξουν
πάνω σε ξέρες από πέτρινες καρδιές.
Πεθαίνουμε λοιπόν, δεν το κατάλαβες,
τι σημασία έχει αν περπατάμε;
Πεθαίνουμε γιατί όσο κι αν ζήσαμε,
δε μάθαμε ακόμα ν' αγαπάμε.
(×3):
Πεθαίνουμε γιατί όσο κι αν ζήσαμε,
δε μάθαμε ακόμα ν' αγαπάμε.