Κάτω από το τόξο των λερωμένων από τον καιρό σανίδων
Αρχαίοι καλικάντζαροι, και πολέμαρχοι,
Βγαίνουν από το έδαφος, χωρίς να βγάζουν ούτε έναν ήχο,
Η μυρωδιά του θανάτου υπάρχει παντού τριγύρω,
Και το βράδυ όταν φυσάει ο κρύος άνεμος
Κανένας δεν νοιάζεται, κανένας δεν ξέρει.
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα Νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου,
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα Νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου.
Ακολούθησε τον Βίκτορ στο ιερό μέρος
Δεν είναι όνειρο, δεν μπορώ να δραπετεύσω
Γομφίοι και κυνόδοντες, το κλικ των κοκάλων,
Πνεύματα βογκούν ανάμεσα στις ταφόπλακες,
Και τη νύχτα, όταν το φεγγάρι είναι λαμπρό,
Κάποιος κλαίει, κάτι δεν πάει καλά.
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου,
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου.
Έχει πανσέληνο, ο αέρας μένει ακίνητος,
Από το πουθενά νιώθω ένα ρίγος,
Ο Βίκτορ χαμογελάει πλατιά, η σάρκα σαπίζει,
Σκελετοί χορεύουν, καταριέμαι αυτή τη μέρα,
Και το βράδυ που οι λύκοι φωνάζουν,
Άκου προσεκτικά και θα με ακούσεις να φωνάζω.
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα Νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου,
Δεν θέλω να θαφτώ σε ένα Νεκροταφείο Ζώων
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου, ω, όχι, ω, όχι
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου, ω, όχι, ω, ω
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου, ω, όχι, όχι, όχι
Δεν θέλω να ξαναζήσω τη ζωή μου, ω, ω