Önce kalbin öfkeyle durur
Sonradan hepsi pişmanlık olur
Eninde sonunda kararıyor bak bu beyaz
Senin de tam şuranda sınanıyor ağrısı güz
Kendi dalından kovulmuş bir peri
Uçmaz bir daha uyuyorken soğuyorsa teri
Bunları boş ver olan yine olur
Başka bir aşkla en baştan (yeniden) umulur
Ama bir soru kalıyor geri
Savurup gözlerinden ödediğin yüreğimi
Ve sen bunu seçiyor gibi
Kalıyorsun yerinde ödediğin yüreğimi