Aan de golvenrand
kust vuur'ge hitte
van Zonnekomst mijn huid.
Van haar Licht drink ik begerig
en laat haar gloeiende stralen
mijn slapend lijf ontknopen,
zo schenkt zij mij een Wedergeboorte.
Boven is d'hemel
wolkenvrij,
een van echt toverblauw,
dat zich mengt met de Zee.
Dronken van 't licht,
Ben ik onder de indruk
dat ik nu al niet meer opstaan kan,
en ik hoor 't roepen
van mijn buitenaardse Ziel,
vragend haar eigen Verlossing.