Als jij op een dag
Terug zou komen naar mij, en zegt dat
Het een fout was
Dat je me ver, ver weg van jou liet gaan
Als jij op een dag
Over me zou praten
En zegt dat
Je spijt van me hebt en je niet kan slapen
Dan zou ik je zeggen dat
Het deze keer voor altijd zou zijn
Het me niet zou kunnen schelen of
Jouw woorden
Me pijn hadden gedaan maar het zou net zo goed kunnen dat
Het deze keer voor altijd is
Want trots in de liefde is een beperking
Dat alleen voldoet voor even en dan
Komt de honger terug
Als jij op een dag
Zou voelen dat er iets is dat
Je niet uit kan leggen en je niet loslaat
Vraag het niet aan mij
Je ontkent de waarheid
Nu dat je niet hoeft te huilen
Je kan het proberen los te laten
Het vergeten, maar het zal niet genoeg zijn
Maar laat me geloven dat het voor altijd is
Het me niet zou kunnen schelen of
Jouw woorden
Me pijn hadden gedaan maar het zou net zo goed kunnen dat
Ik vanavond nergens aan toegeef
Want als ik in de liefde verlies, verlies ik jou
Die de wereld voor even oplicht en dan
Gaat het licht weg
En ik weet dat het dom is om te denken dat jij anders bent
Dan dat je echt bent
Van wat ik je heb gegeven, kreeg ik niets terug
Nog niet het minste
Dat het waard is om slecht over te voelen
Terwijl jij verdrinkt in je fouten
En ik probeer de onbedwingbare
Behoefte voor liefde te begrijpen
Op dat land dat niet eens vruchtbaar genoeg is om
Dood te gaan
En in plaats van doodgaan, heb ik geleerd te ademen
Voor altijd, oh yeah
Jouw woorden
Hebben me pijn gedaan maar het zou net zo goed kunnen dat
Ik vanavond niets zal zeggen
Want trots in de liefde is een beperking
Dat alleen voldoet voor even en dan
Komt de honger terug