Μένω στο διπλανό διαμέρισμα
Και σε ακούω να πηδάς την γκόμενα σου μέσω του τοίχου
Όμως το μόνο πράγμα που μοιραζόμαστε
Είναι το κούνημα του κεφαλιού καθώς προσπερνάμε ο ένας τον άλλο στις σκάλες
Όμως πίσω από κλειστές πόρτες
Οι μέλισσες βούηζαν
Υποκινώντας με σε πόλεμο
Ίσως να μετανοείς
Αλλά δεν είναι πραγματικά δικό σου φταίξιμο που δεν μπορείς να δεις
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Βγάζω τα σκουπίδια το βράδυ
Και τις Πέμπτες πάω να ψωνίσω προμήθειες
Πάω τον γιο μου στο σχολείο
Και φαίνεται να έχω τα ίδια προβλήματα με σένα
Αλλά αυτό που θα δεις
Είναι τα νήματα αυτού που θέλω να πιστεύεις
Και όλα αυτά που κρατάς αγαπημένα
Βρίσκονται υπό απειλή από κάποιον πολύ κοντινό
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Ε, έχασες τον έλεγχο
Και τα παιδιά σου μπερδεύτηκαν
Ανάμεσα στα κουτάκια με τα μπαχαρικά
Μην έχοντας τίποτα να χάσουν
Οπότε τώρα τα κοτόπουλα σου
Γυρνάνε σπίτι στον κόκκορα
Νομίζεις πως η μάχη είναι κοντά;
Νιώθεις τα δόντια μου να σπάνε τα τακούνια σου;
Εσύ που μου λες πώς να ζήσω
Και με ταίζεις με το δηλητήριο σου μέχρι να αρρωστήσω
Κάνε σαν να μην είμαστε εδώ
Αν κοιτάξεις από την άλλη μεριά θα εξαφανιστούμε
Θέλουμε να αγνοήσεις
Τους ανθρώπους που τρώνε το σκότος στη δίπλα πόρτα
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Εμείς που τρώμε το σκότος...
Ε, έχασες τον έλεγχο
Και τα παιδιά σου μπερδεύτηκαν
Ανάμεσα στα κουτιά με τα μπαχαρικά
Μην έχοντας τίποτα να χάσεις
Οπότε τώρα οι κότες σου
Γυρίζουν σπίτι στον κόκκορα