[Strofe 1]
We werden uit het niets volwassen
Opeens is het zomer, het is duidelijk
Dat ik nooit de moed had van mijn overtuigingen
Zolang het gevaar nabij is
En het loert gewoon om de hoek, schat
Want het leeft in me
Nee, ik zou je nooit vrede kunnen schenken
[Refrein]
Maar ik ben een vlam en ik zal je broze hart warm houden
Als je golvende watervaltranen komen
Al die mensen denken dat de liefde gewoon voor de show is
Maar ik zou in het geheim voor je sterven
De duivel zit in de details, maar je hebt een vriend in mij
Zou het genoeg zijn als ik je nooit vrede zou kunnen schenken?
[Strofe 2]
Je integriteit doet me klein voelen
Je schildert droomlandschappen op de muur
Ik praat over onzin met mijn vrienden, het is alsof ik je eer verspil
En je weet dat ik met jou voor het hek zou schommelen
Met jou in sloten zou zitten
Ik geef je mijn wilde kant, geef je mijn kind
Ik geef je de stilte die enkel komt wanneer twee mensen elkaar begrijpen
De familie die ik koos, nu dat ik je broer als mijn broer zie
Is dat genoeg?
Maar er zijn rovers in het oosten, clowns in het westen
Ik zou je mijn zonneschijn geven, ik zou mijn best doen voor jou
Maar de regen zal er altijd aankomen als je bij me staat
[Refrein]
Maar ik ben een vlam en ik zal je broze hart warm houden
Als je golvende watervaltranen komen
Al die mensen denken dat de liefde gewoon voor de show is
Maar ik zou in het geheim voor je sterven
De duivel zit in de details, maar je hebt een vriend in mij
Zou het genoeg zijn als ik je nooit vrede zou kunnen schenken?
Zou het genoeg zijn als ik je nooit vrede zou kunnen schenken?
Zou het genoeg zijn als ik je nooit vrede zou kunnen schenken?