Fòra ‘a fenésta aieresséra stive,
e io pe supèrbia nun te salutaje...
Tu me mannaste a dì ca me vulive,
e io pe dispiétto cchiù me ricusaje...
Me venèttero a ddì ca tu chiagnive,
ma sti llacreme tóje, va’, ’e ssaccio assaje!
Statte cuntènta, ca cuntènta stive,
pènza ca si cchiù ffaie cchiù pèggio faje.
Campagna frésca e vèrde muntagnèlla,
stélle lucènte assai cchiù d’e cannéle,
nzignàteme na fémmena cchiù bèlla
e cchiù fedéle! Sì: bèlla e fedéle!
” Cchiù bèlle - ’a muntagnella me rispónne -
nun ce ne stanno ’e chésta ca tu saje :
p’a mmidia a stéssa luna s’annascónne.
’o sòle stésso se n’annammuraje ..