Δεν βρήκαν βράχο να σταθούν
γωνιά να τραγουδήσουν
να μάθουμε πως τραγουδούν τ'αηδόνια αν μιλήσουν
Νεκρές ψυχές , νεκρά παδιά
το κύμα καταπίνει
Άστρα που αστράψαν μια στιγμή
χωρίς δικαιωσύνη
Του πόνου η μοίρα σεργιανά την προσφυγιά της Σμύρνης
και έχει τον Χάρο συντροφιά στα δάση της Σελήνης
Δεν βρήκαν βράχο να σταθούν
γωνιά να τραγουδήσουν
να μάθουμε πως τραγουδούν τ'αηδόνια αν μιλήσουν
Πατρίδες που έγιναν φωτιά και πέτρα στην καρδιά σου
κυλούν το μαύρο αίμα τους στα μαύρα όνειρά σου
Ποιό φως αποχαιρέτησες, ποιές πόρτες , ποιούς γειτόνους
ο κόσμος όλος γέμισε φωτιές και δολοφόνους
Και του σπιτιού σου το κλειδί για χάρη το χαρίζεις
σε αυτούς που σου'δωσαν νέρο για να'χεις να δακρίζεις
Πατρίδες που έγιναν φωτιά και πέτρα στην καρδιά σου
κυλούν το μαύρο αίμα τους στα μαύρα όνειρά σου
Δεν είναι τα βραδεμβούργια δεν είναι η 9η
ψωμί και λευτεριά ζητάς και ένα ζεστό κρεβάτι
Απο σκαλί σ'άλλο σκαλί ποιά γλώσσα θα μιλήσεις
σ'άλλον λαό θα κοιμηθείς και σ'άλλον θα ξυπνήσεις
Και το "αγαπώ" πώς θα το πεις που αλλού αλλιώς το λένε
αλλιώς πονούν και συγγχωρούν και όσοι ποτέ δε κλαίνε
Δεν είναι τα βραδεμβούργια δεν είναι η 9η
ψωμί και λευτεριά ζητάς και ένα ζεστό κρεβάτι
Στον ουρανό θα γράφονται οι λέξεις μια μια
αυτό που δεν ευλόγησε η Παντοδυναμία
Υπάρχει μόνο ανταμοιβή σε εκείνους που συντρέξαν
σ'αυτούς που ξέρουν προσφυγιά και σε όσους την άντεξαν
Γιατί ο πρόσφυγας πονά και σέρνει σ'ένα κόμπο
τα πλούτη του, δυο αλλαξιές και του Θεού το λόγο