مابین لبهای ما
افسانه ای است که پایان خوشی دارد
مابین ملحفه های خنک
من خودم را درتصور پوست تو گم می کنم
چه عجیب است این زندگی
ناگهان غافلگیری
از عشقی چنین دیوانه کننده
و زمانی که همه چیز به انجام می رسد
و من که دیگر خودم نیستم
مرا ببوس و
به من شک نکن
حتی برای یک لحظه
تو احساسات مرا دگرگون می کنی
بالهای دربند مرا ازاد می کنی
این همه عشق که دراین بستر نمی گنجد
اگر تو به من فرصت می دادی
چه احساس خوشی است
دوباره اه کشیدن
تلاقی بدن تو با بدن من
اتش می افریند
شعله هایی زیبا که خاموشی ندارند
بدون تو من گمشده ای هستم
بدون تو من زهری خواهم شد
نمی توانم تصور کنم بیدار بشوم
بدون یکی از ان بوسه ها
بدون نفس تو بر روی گردنم
چه اینده زیبایی
چه نقشه کاملی که من
پیش بینی میکردم
ما هرگز مجبور به
مبارزه نبودیم
همواره چشم براه
لحظه مشترک
گام برداشتن از هیچ به جلو
راهی ایمن برای
رویاها
و رهایی می یابیم از اشکها
که غالبا وحشت افرین هستند
مرا ببوس و
به من شک نکن
حتی برای یک لحظه
تو احساسات مرا دگرگون می کنی
بالهای دربند مرا ازاد می کنی
این همه عشق که دراین بستر نمی گنجد
اگر تو به من فرصت می دادی
چه احساس خوشی است
دوباره اه کشیدن
تلاقی بدن تو با بدن من
اتش می افریند
شعله هایی زیبا که خاموشی ندارند
بدون تو من گمشده ای هستم
بدون تو من زهری خواهم شد
نمی توانم تصور کنم بیدار بشوم
بدون یکی از ان بوسه ها
بدون نفس تو بر روی گردنم