Paschendale [Turkish translation]

Yabancı bir toprakta yatıyor

Yalnız bir asker, bilinmeyen bir mezar

Son sözlerinde bir dua ediyor

Dünya'ya Paschendale'yi anlatın diye

Onun tüm yaşadıklarını yeniden yaşayın

Ruhunun son paylaştıklarını

Mermileriniz onun gözyaşlarıyla pas tutar

Size anlatayım onun yaşadıklarını

Kanla dolmuş bir siperde yerde yatıyorum

Kendi ölüm zamanım gelene dek zaman geçirerek

Yüzümde düşen yağmuru hissedebiliyorum

Arkadaşlarımı bir daha asla göremeyeceğimi bilerek

Dumanın, çamurun ve kurşunun içinde

Korkunun ve dehşetin kokusunu alıyorum

Az sonra siperi aşıp gitme zamanı

Bir yaylım ateşi ve hepimizin sonu

Islık sesleri, haykırışlar ve daha fazla silah ateşi

Dikenli tellerin üzerinde asılı kalmış cansız bedenler

Savaş alanı kanlı bir mezardan başka bir şey değil

Yakında ölü arkadaşlarımla yeniden bir araya geleceğim

Askerlerin çoğu on sekiz yaşında

Çamurda boğulmuşlar artık göz yaşı dökmüyorlar

Kuşkusuz kimsenin kazanamayacağı bir savaşta

Öldürme zamanı başlamak üzere

Evim, çok uzaklarda

Savaştan çok uzaklarda, yeniden yaşama şansı

Evim, çok uzaklarda

Ama savaş, yeniden yaşama şansı vermiyor

Kendi cesetlerimiz ve düşmanlarımızın cesetleriyle

Ölüm denizi dolup taşıyor

İki cephe arasındaki sahipsiz bölgede sadece Tanrı biliyor

Ölümün dişlerine doğru atılıyoruz

Haç üzerindeymiş gibi çarmıha gerilmiş

Müttefik kuvvetler kendi yaslarını tutuyorlar

Alman savaş propagandası makinesi

Böylesi daha önce hiç görülmemişti

Yemin ederim meleklerin ağladığını işittim

Tanrıya dua ettiklerini artık daha fazla insan ölmesin diye

Böylece insanlar bilsin gerçeği

Anlatsınlar Pachendale'nin hikayesini

Zalimliğin bir insan kalbi var

Her insan kendi rolünü oynar

Öldürdüğümüz insanların dehşeti

İnsan kalbi halen aç

Son bir kez için yerimi koruyorum

Silahım hazır ben hat içinde sıralanırken

Düdük sesini duymak için gergin bir bekleyiş

Adeta beynime kan sıçrıyor ve siperi aşarak gidiyoruz

Kan bir yağmur gibi yağıyor

Kırmızı örtüsü yeniden açılıyor

Silah sesleri utançlarını gizleyemiyor

Ve böylece ölüyoruz Paschendale'de

Şarapnel ve dikenli tellerden sakınarak

Doğrudan top ateşine doğru koşuyorum

Nefesimi tutmuş, körlemesine koşarak

Ölüm senfonisinden bir dua okuyorum

Düşman hatlarına hücum ederken

Bir yaylım ateşi oluyor ve yere düşüyoruz

Bir çığlıkta boğuluyorum, ama kimse duymuyor

Kanın boğazımdan aşağı aktığını hissediyorum

Evim, çok uzaklarda

Savaştan çok uzaklarda, yeniden yaşama şansı

Evim, çok uzaklarda

Ama savaş, yeniden yaşama şansı vermiyor

Görün ruhumu rüzgarın üstünde

Hatların karşısında, tepenin ötesinde

Dost ve düşman yeniden buluşacak

Tüm o ölenler Paschendale'de