Σε ένα ξένο πεδίο έπεσε
Μοναχικός στρατιώτης, ανώνυμος τάφος
Με τα επιθανάτια λόγια του προσεύχεται
Να μάθει ο κόσμος το Πασεντάλε1
Ξαναζείστε όλα όσα πέρασε
Σαν την ύστατη θεία κοινωνία της ψυχής του
Σκουριάστε τις σφαίρες σας με τα δάκρυά του
Κι επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για τη ζωή του:
Χωμένος χαμηλά σε μια γεμάτη από αίμα τάφρο
Ώρα θανάτου μέχρι τον ίδιο μου τον θάνατο
Στο πρόσωπό μου μπορώ να νιώσω τη βροχή που πέφτει
Και πως ποτέ δεν θα αντικρύσω τους φίλους μου ξανά
Μες τον καπνό, μέσα στη λάσπη και το μολύβι
Μυρίζω τον φόβο και το αίσθημα του τρόμου
Σύντομα θα είναι ώρα να πηδήξουμε το παράπηγμα
Ραγδαία πυρά και τέλος για όλους μας
Σφυρίγματα, κραυγές και περισσότεροι πυροβολισμοί
Άψυχα κορμιά κρεμασμένα σε συρματοπλέγματα
Το πεδίο μάχης τίποτα περισσότερο από ένας αιματηρός τάφος
Όμως σύντομα θα ξαναβρεθώ με τους νεκρούς μου φίλους
Πολλοί από τους στατιώτες, μόλις δεκαοχτώ χρονών
Πνιγμένοι μες τη λάσπη, δίχως άλλα δάκρυα
Από έναν πόλεμο σαφώς κανείς δεν βγαίνει νικητής
Και το μακελειό είναι έτοιμο να αρχίσει
Το σπίτι, μακριά πολύ
Μέσω του πολέμου, μια ευκαιρία να ζήσουμε ξανά
Το σπίτι, μακριά πολύ
Όμως ο πόλεμος, ευκαιρία δεν σου αφήνει να ξαναζήσεις
Τα πτώματα των δικών μας κι εκείνα των εχθρών μας
Η θάλασσα του θανάτου που ξεχειλίζει
Μέσα σε εδάφη που δεν ανήκουν σε κανέναν, μόνο ο Θεός ξέρει
Πως στα σαγόνια του θανάτου οδηγούμαστε
Σταυρωμένοι σαν να βρισκόμασταν πάνω σε σταυρό
Τα συμμαχικά στρατεύματα θρηνούν τις απώλειές τους
Και της γερμανικής πολεμικής προπαγάνδας ο μηχανισμός
Τέτοιος που ποτέ πριν δεν είχαμε αντικρύσει
Ορκίζομαι πως άκουσα τους άγγελους να κλαίνε
Προσεύχομαι στον θεό κανείς άλλος μή πεθάνει
Κάποιοι να βρεθούν να πούν την ιστορία του Πασεντάλε
Έτσι ώστε ο κόσμος να μάθει την αλήθεια
Η βαναυσότητα έχει ανθρώπινη καρδιά
Και κάθε άνθρωπος όντως παίζει τον ρόλο του
Για τον τρόμο εκείνων που σκοτώνουμε
Μονίμως πεινασμένη είναι η ανθρώπινη καρδιά
Θα υψώσω το ανάστημά μου για ύστατη φορά
Το όπλο μου έτοιμο καθώς στέκομαι στην ουρά
Αναμένοντας νευρικά το σήμα της σφυρίχτρας
Έξαψη στο αίμα και φύγαμε για πάνω
Το αίμα πέφτει σαν βροχή
Ο άλικος μανδύας του αποκαλύπτει για άλλη μια φορά
Πως ο ήχος των όπλων δεν μπορεί να κρύψει τη ντροπή τους
Κι έτσι πεθάναμε στο Πασεντάλε
Παρακάμπτοντας θραύσματα και συρματοπλέγματα
Τρέχοντας κατευθείαν πάνω τα πυρά των πυροβόλων
Τρέχοντας στα τυφλά ενώ κρατούσα την ανάσα μου
Λέγαμε για προσευχή αυτή τη συμφωνία θανάτου
Καθώς επιδρομή κάνουμε στις εχθρικές γραμμές
Μια έκρηξη φωτιάς και σωριαζόμαστε
Βγάζω μια πνιχτή κραυγή μα δεν με ακούει κανείς
Νιώθω το αίμα να κυλά κάτω στον λαιμό μου
Το σπίτι, μακριά πολύ
Μέσω του πολέμου, μια ευκαιρία να ζήσουμε ξανά
Το σπίτι, μακριά πολύ
Όμως ο πόλεμος, ευκαιρία δεν σου αφήνει να ξαναζήσεις
Το σπίτι, μακριά πολύ
Μέσω του πολέμου, μια ευκαιρία να ζήσουμε ξανά
Το σπίτι, μακριά πολύ
Όμως ο πόλεμος, ευκαιρία δεν σου αφήνει να ξαναζήσεις
Βλέπω το πνεύμα μου στον άνεμο
Aπ' άκρη σ' άκρη των γραμμών, πέρα από τον λόφο
Φίλους κι εχθρούς ξανά θα συναντήσω,
Εκείνους που πέθαναν στο Πασεντάλε
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Passchendaele