Από πού ν' αρχίσω νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ
Δε θα σου δακρύσω κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε
Να ζήσω έτσι πώς, ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από πού ν' αρχίσω μέθυσε το σώμα μου όσο ποτέ
Δε θα σου δακρύσω χάνομαι στα χέρια σου άντρα δειλέ
Να ζήσω έτσι πώς, ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου
Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ
Από πού ν' αρχίσω νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ