Ο θυμός, η πίεση
Καταπίνεις με κόπο τα λόγια σου ξανά
Νιώθεις τα νεύρα να εδραιώνουν
(Μια) Σιωπηρή αναστάτωση
Βλέπουν κατευθείαν μέσα από εσένα
(Είσαι) Λεπτός σαν το χαρτί, όπως το φάντασμα εντός σου
Μία καρδιά που δεν νιώθει κανένα πόνο
Εθισμένη στο παιχνίδι
Σπάει κάτω από την ένταση
Έχω παραλύσει
Το επίμονο βλέμμα ενός άγνωστου
Είναι σαν μια πληγή που αιμορραγεί ξανά
Βουβός σαν τους νεκρούς
Το θύμα, ο μάρτυρας
Σαν τον Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων 1
Ξανά και ξανά
Μία καρδιά που δεν νιώθει κανένα πόνο
Εθισμένη στο παιχνίδι
Σπάει κάτω από την ένταση
Έχω παραλύσει
Μία καρδιά που δεν νιώθει κανένα πόνο
Εθισμένη στο παιχνίδι
Ανένδοτο νοητικό χαρακτηριστικό;
Τί θα αποκομίσεις μέσω της αντίστασής σου;
Με το να βλέπεις την ζωή μέσα από τόσο στενούς, σπασμένους φακούς
Θα διασφαλίσουμε την κατάληξή σου στην πλευρά των χαμένων
Να σπας στην άκρη του σπάγκου
Έχω παραλύσει
Έχω παραλύσει
Έχω παραλύσει
Έχω παραλύσει
Έχω παραλύσει
1. Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες και έζησε στα τέλη του 7ου με τις αρχές 6ου π.Χ. αιώνα.
Νήπιο ακόμα, οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Με την πρόνοια του Ναβουχοδονόσορα, ο Δανιήλ (που ο αυτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) με τους τρεις Εβραίους νεαρούς, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, σπούδασαν στην αυτοκρατορική αυλή. Επειδή η απόδοσή τους στις σπουδές ήταν άριστη, όταν ενηλικιώθηκαν ο βασιλιάς τους έδωσε μεγάλη θέση στο κράτος. Μάλιστα ο Δανιήλ είχε το χάρισμα να ερμηνεύει όνειρα και αργότερα προφήτευσε και τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου.
Κάποτε όμως ο Ναβουχοδονόσωρ, έφτιαξε δική του χρυσή εικόνα και απαίτησε απ' όλους τους αξιωματούχους και το λαό να την προσκυνήσουν. Ο Δανιήλ έλειπε σε αποστολή. Ήταν όμως οι τρεις παίδες, που δεν προσκύνησαν την εικόνα. Αμέσως καταγγέλθηκαν στο βασιλιά. Αυτός τους είπε ότι, αν πράγματι δεν προσκύνησαν, τους περιμένει το καμίνι της φωτιάς. Τότε οι τρεις παίδες απάντησαν: «Άκου βασιλιά, ο ουράνιος Θεός, τον οποίο εμείς λατρεύουμε, είναι τόσο δυνατός, που μπορεί να μας βγάλει σώους και αβλαβείς από το καμίνι της φωτιάς και να μας σώσει από τα χέρια σου. Αλλά και αν ακόμα δεν το κάνει, να ξέρεις ότι τους θεούς σου δε λατρεύουμε και την εικόνα σου δεν προσκυνάμε».
Πράγματι, όταν τους έριξαν στη φωτιά, οι τρεις παίδες βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Το ίδιο συνέβη αργότερα και με το Δανιήλ, όταν ο Δαρείος τον έριξε στο λάκκο των λεόντων, επειδή έκανε την προσευχή του, ενώ ο βασιλιάς είχε διατάξει για 30 μέρες να μη κάνει κανείς ιδιαίτερη προσευχή.
Βλέποντας το θαύμα ο Δαρείος, κράτησε τον Δανιήλ στην αυλή του, όπου παρέμεινε και πέθανε σε βαθιά γεράματα, πιθανότατα, στα Σούσα.