Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα
πρόποση επίσημη σ' όλα τα ψεύτικα
παράξενη γιορτή
Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα
σ' ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα
σ' ό,τι αρνήθηκα και σ' ό,τι δώρισα
παράξενη γιορτή
Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού
μάνα εγώ θα σε δω
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ
Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα
ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα
χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα
παράξενη γιορτή
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες
ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες
παράξενη γιορτή