Αργά τη νύχτα βρίσκομαι ξανά να αναρωτιέμαι και να βλέπω τηλεόραση.
Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που βλέπω στην οθόνη, κάτι που δεν θα μ' ένοιαζε να δω.
Πολλά σπάνια είδη θα πεθάνουν σύντομα και το φαγητό για μας θα αρχίσει να λιγοστεύει.
Γιατί να είμαστε τόσο εγωιστές; Πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας.
Ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος που ανησυχεί,
Γιατί δεν ξυπνάμε όλοι και δεν συνειδητοποιούμε;
Σαν τα πουλιά στον ουρανό πετάμε τόσο ψηλά,
Χωρίς να κάνουμε καμιά θυσία.
Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να ανατρέψουμε αυτό το έγκλημα, διαφορετικά θα χάσουμε τον Παράδεισο μας.
Μου φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα νόημα, κανείς δεν νοιάζεται που όλα είναι πάντα τα ίδια.
Η μητέρα φύση κλαίει και πονά, και μόνο εμείς φταίμε γι' αυτο.
Ξέρω ότι δεν είμαι ο μόνος που ανησυχεί,
Γιατί δεν ξυπνάμε όλοι και δεν συνειδητοποιούμε;
Σαν τα πουλιά στον ουρανό πετάμε τόσο ψηλά,
Χωρίς να κάνουμε καμιά θυσία.
Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να ανατρέψουμε αυτό το έγκλημα, διαφορετικά θα χάσουμε τον Παράδεισο μας.
Σαν τα πουλιά στον ουρανό πετάμε τόσο ψηλά,
Χωρίς να κάνουμε καμιά θυσία.
Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να ανατρέψουμε αυτό το έγκλημα, διαφορετικά θα χάσουμε τον Παράδεισο μας.
Σαν τα πουλιά στον ουρανό πετάμε τόσο ψηλά,
Χωρίς να κάνουμε καμιά θυσία.
Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να ανατρέψουμε αυτό το έγκλημα, διαφορετικά θα χάσουμε τον Παράδεισο μας.
Σαν τα πουλιά στον ουρανό πετάμε τόσο ψηλά,
Χωρίς να κάνουμε καμιά θυσία.
Έχουμε τόσο λίγο χρόνο να ανατρέψουμε αυτό το έγκλημα, διαφορετικά θα χάσουμε τον Παράδεισο μας.