Όταν ήταν μόνο ένα κορίτσι
προσδοκούσε τον κόσμο,
αλλά αυτό πέταξε μακριά από το πεδίο της
οπότε, δραπέτευε στον ύπνο της.
Ονειρευόταν έναν παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια της.
Όταν ήταν μόνο ένα κορίτσι
προσδοκούσε τον κόσμο,
αλλά αυτό πέταξε μακριά από το πεδίο της,
και σφαίρες πιάστηκαν στα δόντια της.
Η ζωή συνεχίζεται,
γίνεται τόσο φορτική,
ο τροχός σχίζει την πεταλούδα.
Κάθε δάκρυ, ένας καταρράχτης.
Μέσα στη νύχτα, τη θυελλώδη νύχτα,
έκλεισε τα μάτια της.
Μέσα στη νύχτα, τη θυελλώδη νύχτα,
πέταξε μακριά.
[Ρεφρέν]
Ονειρεύομαι έναν παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
Ω-ω-ω-ω-ω ω-ω-ω
Ονειρευόταν έναν παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
Παρά-παρά-παράδεισο,
Ω-ω-ω-ω-ω ω-ω-ω
Ακόμη ξαπλωμένη κάτω από τους θυελλώδεις ουρανούς.
Είπε "Ω-ω-ω-ω-ω-ω.
Ξέρω πως ο ήλιος φτιάχτηκε για να ανατέλλει."