Εκείνα τα χρόνια της μοναξιάς και της δυστυχίας
Εκείνα τα χρόνια που το σκοτάδι τύλιγε τη γη
Ήτανε ένας τρελός που κατοικούσε στην απέναντι όχθη
Ήτανε ένας τρελός που μας τραγουδούσε για το δικαίωμα ν'αγαπάμε, να ζούμε
Ανα δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδεςθα'ρθουν από τους κάμπους και τις πόλεις
αυτοί που μας θα φέρουνε μια άσπρη μέρα*
Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες
έλεγε με ήρεμο τρόπο
ο τρελός που πίστευε στην αγάπη.
Ήρθανε δέκα που κατήργησαν κάθε φραγμό
Ήρθανε εκατό που έδιωξαν τον λύκο από την τρύπα του
Ήρθαν χίλιοι που έκαναν και πάλι το φως να λάμψει
Και μετά κι άλλοι ακόμα που έκαναν τον ουρανό να χορέψει με τη γη.
Ανα δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες
έλεγε με ήρεμο τρόπο
ο τρελός που πίστευε στην αγάπη.
Ανα δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες
θα'ρθουν από τους κάμπους και τις πόλεις
αυτοί που θα μας φέρουνε μια άσπρη μέρα