Babam her gün çalışırdı
İki yakasını bir araya getirmek
Yemek yiyebildiğimizi görmek
O ayakkabıları ayağımda tutmak icin
Her gece babam beni
Yatağıma sokar
Öperdi başımdan
Tüm dualarımı ettikten sonra ben
Üzüntü ve gözyaşlı
Yıllar oldu
Tüm o zamanlarda
Güçlüydük birlikte
Güçlüydük
Zor zamanlardı
Çetindi babam ama
Hep yanında oldu annem yol boyunca
Büyümek kolaydı onunla
Aktı geçti zaman
Uçup gitmeye başladı yıllar
Onlar yaşlandı, ben de öyle
Diyebilirim ki
İyi değildi annem
Babam biliyordu, ve derinden annem de
Annem de
O ölünce
Yıkıldı ve ağladı babam
Tüm diyebildiği, "Tanrım niye o? Beni al!" idi
Her akşam sallanan sandalyede oturur uyurdu
Asla çıkmazdı yukarıya
Orda olmadığı için o
Sonra bir gün babam
"Oğlum, yetişme şeklinle gurur duyuyorum
Git yolunu çiz kendine
Merak etme, yalnız başıma idare ederim ben” dedi
“Yapman gereken şeyler var
Görmen gereken yerler var” dedi
Üzgündü gözleri
Veda edince bana
Çocuklarımı öptüğüm her an
Babamın sözleri doğru tınlar
"Çocukların sayende yaşayacak.
Büyüyecek! Onlar da seni terk edecek."
Babamın söylediği her kelimeyi hatırlıyorum
Çocuklarımı öpüp dua ediyorum
Beni düşünmeleri için
Ah nasıl da dua ediyorum
Bir gün
Beni böyle
Düşünmeleri için