Dinleyin dostlar:
Bu dünyada sahip olmaya değer şeyler asla kolay elde edilmez
Aklımıza gelen her kararın bedelini öderiz
Ahirette bizi ne bekleyecek, ancak okyanus bilir
Her şey olabilirsin kesinlik dışında
Söylediğum her kelimenin bedelini ödedim
Söylememe gerek yok ama, seni kaybetmekte korkum
Aslında hiç yok olmuyor
Ve beni uykusuz bırakıyor
Arkadaşlarımı kaybediyorum ve hepsinden önemlisi: Güvenimi kaybediyorum!
“Çok uzun zaman sonra”, beni ikinci kez terk edemeyeceksin
Sadece tek çözüm ve son kararımız
Bu ilişkide pişman olmayı hiç düşünmedik.
Hala bana dert yandığını duyabiliyorum
Ama yavaşlayamayız
Hala ritmi hissedebiliyorum ve kalbim hala atıyor
Bizim varlığınız bir hediye değil, bir lanet!
Bir zamanlar benim için dünyalara bedeldin, kim bilir
Belki cenazemde tekrar karşılaşırız
Beni yanlış anlama, bu yaşadığımız hayatın bir bedeli değil
Ama artık paylaştığımız tek şey geçmiş
Geri dönmeme izin ver!
Kanayan eller son bir adım için tutuyor
Tüm güvenimi kendi seçtiğim bir gerilimle değiştirdim
Bazen saatlerce bu hayatın acısını çekiyorum
Ama aynı zamanda
Düştüğüm her dakika sesim güçleniyor
Hiç, hiç bir şey için böyle üzüldün mü?
Belki de bu sokaklardan gitmek daha kolay olurdu
Dönüşler olmadan, dümdüz yollar
Ama yollarımızı değiştiremeyiz
Bir zamanlar böyle inşa edildiler çünkü
Bu çorak manzaralardan kaçmak için kilometrelerce yol yürüdüm,
Ama hala buradalar
Onun gölgeleri gibi bana musallat oluyorlar,
Çünkü bu sonsuz melankoli benim en eski korkum!