پنجره‌ها [Panjere-haa]

پنجره ها رو وا کن

عشقو بیار تو خونه

تا که قناری عشق

بخونه عاشقونه

غما رو رها کن

به فردا نگاه کن

عشقو صدا کن

عشقو صدا کن

پنجره ها رو وا کن

تا که بتابه خورشید

تا بزنه جوونه

گلای سرخ امید

غما رو رها کن

به فردا نگاه کن

عشقو صدا کن

عشقو صدا کن

سپیده سر زده از پس کوه بلند

تو مثل شقایق به روی دنیا بخند

عمر دو روزه ی ما ارزش غم نداره

باخته کسی که هر روز غم روی غم می ذاره

به شادی چلچله اومد رو سقف ایوون

خوش خبر قاصدک اومد دوباره مهمون

عمر دو روزه ی ما ارزش غم نداره

باخته کسی که هر روز غم روی غم می ذاره

پنجره ها رو وا کن

عشقو بیار تو خونه

تا که قناری عشق

بخونه عاشقونه

غما رو رها کن

به فردا نگاه کن

عشقو صدا کن

عشقو صدا کن

ای تو چشمات رنگ بهاره

بودن با تو عمر دوباره

معنی هستی توی نگاته

زندگی بی عشق فایده نداره

وقتی یه دونه گندم میشه هزار تا دونه

وقتی رو شاخه ی عشق پر شده از جوونه

وقتی خدای عالم عاشق عاشقونه

وقتی پرستو با عشق می سازه آشیونه

می سازه آشیونه

پنجره ها رو وا کن

عشقو بیار تو خونه

تا که قناری عشق

بخونه عاشقونه

غما رو رها کن

به فردا نگاه کن

عشقو صدا کن

عشقو صدا کن