פחות אבל כואב [Pakhot aval Koev] [Polish translation]

Z czasem się zapomina jak gdyby nigdy nie było,

Ale gdy wieczór się chyli,

Powiem Ci tak między nami,

Mniej ale jeszcze boli.

Co się we mnie zraniło, zraniło i zabliźniło,

Prawie że już nie myślę.

Uczymy się żyć z tym tak,

Mniej ale jeszcze boli.

Ze szklanką i ciastkiem można osłodzić,

Ucieczki są nieskończone.

Ale to nie znika daleko lub usypia

I boli ale mniej,

Nie znika daleko,

Boli ale mniej.

Mniej ale jeszcze, jeszcze rani.

To przychodzi i znika, wiesz,

To boli gdy ja, ja cię dotykam,

To boli gdy Ty dotykasz.

Mniej ale jeszcze, jeszcze rani.

To przychodzi i znika, wiesz,

Boli gdy ja, boli gdy Ty

To boli gdy Ty dotykasz.

Z czasem się zapomina jak gdyby nigdy nie było,

Ale gdy wieczór się chyli,

Powiem Ci tak między nami,

Mniej ale jeszcze boli.

Nie aż do westchnień,

A gdy mi źle – piszę.

Boli ale mniej,

Mniej ale jeszcze boli.

Boli ale mniej,

Mniej ale jeszcze boli.

Mniej ale jeszcze, jeszcze rani...