عره های بی امونم گوش آسمون رو کر کرد
مگه فریادم رو نشنید که داره دیر میشه برگرد
آی به گوشش برسونین کسی جز من نمی تونه
کوله بار غصه هاشو روی دوشش بکشونه
اینهمه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
من که جاشو پر نکردم شاید اصلا نمی دونه
آی به گوشش برسونین یکی اینجا نگرونه
نمی تونم بی تفاوت رو گذشته پا بذارم.
اونکه پاره تنم بود چجوری تنها بذارم.