Пьяное солнце [P'yanoe Solntse] [Belarusian translation]

Я памятаю ўсё, і ўсё забыў.

Каго шукаў, каго кахаў.

Я праходзіў, скрозь гэтыя сьцены.

Я не хачу, глядзець назад.

Дзе палымее сонца скон.

Сабе і мне, ускрывае вены.

Міма нас, міма нас, п'янае сонца.

Яно пайдзе і болей не вернецца.

Ну чаму ты маўчыш, не

падымая вачэй.

Міма нас...

Міма нас, міма нас,

людзі і птушкі.

Яны ляцяць каб усё ж такі

разбіцца.

Забей мяне потым, але

толькі не зараз.

Зараз...

Я памятаю ўсё, і ўсё забыў.

Якім я стаў, якім я

быў.

Так мала слоў, так многа пены.

Я не шукаю, у натоўпе твой погляд.

О палымеючы скон сонца.

Сабе і мне, ускрывае

вены.

Міма нас, міма нас, п'янае сонца.

Яно пайдзе і болей не вернецца.

Ну чаму ты маўчыш, не

падымая вачэй.

Міма нас...

Міма нас, міма нас,

людзі і птушкі.

Яны ляцяць каб усё ж такі

разбіцца.

Забей мяне потым, але

толькі не зараз.

Зараз...(х2)