Północ już była lyrics

Północ już była, gdy się zjawiła

nad blizką doliną jasna łuna,

którą zoczywszy i zobaczywszy,

krzyknął mocno Wojtek na Szymona:

Szymonie kochany, znak to niewidziany,

że całe niebo czerwone.

Na braci zawołaj, niechaj wstawają,

Kuba i Mikołaj niech wypędzają

barany i capy, koźlęta i skopy

zamknione.

Na te wołania z smacznego spania

porwał się Stach z Grześkiem i spadł z broga;

Maciek truchleje, od strachu mdleje,

woła: uciekajcie, ach, dla Boga!

Grześko żebro złamał, Stach na nogę chromał,

bo ją w kolanie wywinął.

Oj, oj, oj, dla Boga! Pawełek woła:

uciekajcie prędko, gore stodoła;

pogorzały szopy i pszeniczne snopy.

Jam zginął.

Leżąc w stodole, patrząc na pole,

ujrzał Bartosz stary Anioły,

które wdzięcznymi głosami swymi

okrzyknęły ziemskie padoły:

na niebie niech chwała Bogu będzie trwała,

a ludziom pokój na ziemi!

Pasterze wstawajcie, witajcie Pana,

pokłon mu oddajcie, wziąwszy barana;

skocznie mu zagrajcie, głosy zaśpiewajcie

zgodnemi.

Więc ich tamuje i perswaduje

Bartos jako stary w te słowa:

Czego krzyczycie, gwałty czynicie,

Nie gore, lecz to jest rzecz nowa.

Bóg się na świat rodzi, witać go się godzi,

Pójdźmyż do niego z darami;

Weź Kuba jędyka, ty Wojtku cielę,

Ja mu poduszeczkę z puchu uścielę;

Grześko zagra w dudki, by skakał malutki,

Wzraz z nami.

Bięgną więc w skoki, nabrawszy w troki,

Jabłek obwarzanków i gruszek;

Miodu przaśnego, masła młodego,

Mleka i śmietany garnuszek:

Kurcząt młodych czworo, kur młodych ośmioro,

Przytem jaj świeżych dewie kopy.

Dwie kozy dla mleka i jagniąteczko,

Jędyka, kapłona i cieląteczko,

Idąc wygrywają, szczęśliwie stawają,

U szopy.

Stojąc pod ścianą, powyjmowano,

Co z sobą przynieśli dla Pana;

Dał Wojtek cielę, Stach jaj kobielę,

Mikołaj i Szymon barana.

Grześko obwarzanki, Kuba dzban śmietanki,

Przytem jaj świeżych dwie kopy.

Klęknąwszy, z darami serca oddali,

Stanąwszy parami na dudkach grali,

Potem się skłonili, do domu wrócili,

Wesoło.