Μου λες πως πέρασες πολλά
Και θέλεις χρόνο να σκεφτείς
Να μείνεις μόνη να τα βρεις λες
Με τον εαυτό σου
Αλλάζεις στάση και μυαλά
Δεν θέλεις ούτε να με δεις
Μα να θυμάσαι θα το βρεις
Από τον άνθρωπό σου
Σελίδα γύρισα κι εγώ
Αρρωστημένα σ’ αγαπώ
Καρδιά, χαρτί και πέννα
Πάλι δεν μου ‘μείνε αντοχή
Κι έρχεται δύσκολη εποχή
Για σένα
Πάλι πάλι πάλι πάλι όνειρο θα λες
Μεσ’ την άδεια αγκαλιά σου
Πάλι πάλι πάλι πάλι όνειρο θα ζεις
Μες την τρέλα την δικιά σου
Πουθενά δεν θα με βρεις
Πάλι πάλι πάλι πάλι όνειρο θα λες
Μες την άδεια αγκαλιά σου
Πάλι πάλι πάλι πάλι όνειρο θα ζεις
Μες την τρέλα την δικιά σου
Πουθενά δεν θα με βρεις