Είσαι αρρώστια
από κείνες που περνάνε
είσαι χτύπημα
απ’ αυτά που δε πονάνε
είσαι πάθος
που σιγά σιγά τ’ αφήνω
το τσιγάρο
που βαρέθηκα και σβήνω
Κι ούτε στον εχθρό μου
να μη τύχει
να χει τέτοια τύχη
και μια αγάπη
σαν και τη δική σου
κι άλλο να πετύχει
Θα μου πάρει
από μια βδομάδα μέχρι ένα μήνα
να χαθώ
κι εσύ να με γυρεύεις
μέχρι και στη Κίνα
Το καλύτερο
στο άφησα στο τέλος
να σου πώ
πως ένας ήταν ο Οθέλλος
Εσύ μου βαλες
τα νεύρα μου στη πρίζα
και τα όνειρά μου
τα 'κανες κορνίζα
Κι ούτε στον εχθρό μου
να μη τύχει
να χει τέτοια τύχη
και μια αγάπη
σαν και τη δική σου
κι άλλο να πετύχει
Θα μου πάρει
από μια βδομάδα μέχρι ένα μήνα
να χαθώ
κι εσύ να με γυρεύεις
μέχρι και στη Κίνα