Σκληρός ο κόσμος, χωρίς συμπόνοια
Εγώ είμαι αυτός που σε φροντίζω τόσα χρόνια
Φίλος σου είμαι εγώ
Πάντα σε ταΐζω και σε ντύνω
Την ασχήμια σου την συγχωρώ
Για να σε βοηθήσω όμως πρέπει εδώ
Να ζεις κλειστός, να 'σαι πιστός
Είσαι ένα τέρας (Είμαι ένα τέρας)
Λάθος της φύσης (Λάθος της φύσης)
Και αυτά τα εγκλήματα η ζωή τα εκδικείται
Θα σε πετροβολούν (Θα με υπερασπιστείτε)
Έξω θα σε δουν και θα τρομάξουν (Είμαι ένα τέρας)
Έξω θα σε βλέπουνε σαν κλόουν (Θεέ μου, τι τέρας)
Και γιατί να προκαλέσεις την οργή των δυνατών;
Να ακούς τι λέω, πίστη ζητώ (Ακούω, κύριέ μου)
Υπακοή τυφλή, εδώ κλειστός
Πίσω απ' τα ντουβάρια μέσα απ'τις μικρές σχισμές
Βλέπω τους ανθρώπους να περνάνε
Δεν αφήνουν χνάρια, χάνονται όλοι σαν στιγμές
Κι όμως όλοι αυτοί για κάπου πάνε
Μια ζωή μαντεύω τα όνειρά τους
Τα χαμόγελά τους, τις σιωπές τους
Μια ζωή φαντάζομαι πως θα 'ταν η ζωή
Αν μπορούσα να την ζούσα
Και φεύγω πρώτη μου φορά
Από όλα αυτά ξεφεύγω, πια δεν μ' αφορά
Αυτή η αλήθεια
Φεύγω μόνο στα όνειρα
Μπορώ να αισθανθώ σαν να ζω
Μια στιγμή ζωής κι εγώ
Και φεύγω για να νιώσω σαν αυτούς που προσπερνούν
Σαν αυτούς που βλέπω από 'δω πάνω
Όλοι αυτοί πονάνε, ερωτεύονται και ζουν
Μα εγώ όλα αυτά τα παριστάνω
Αν είχα μια στιγμή, αιώνες θα την ζούσα
Φεύγω, πάω στη μουσική
Ναι, στα αλήθεια φεύγω
Κι όλοι αυτοί εκεί που κάθε μέρα νιώθουν ζωντανοί
Ποτέ ας μη χρειαστεί να δουν
Τι θα πει να αγαπάς, να πονάς
Κι η ζωή μια ζωή να σε κλείνει φυλακή