มองดูตอนนี้
ทุกอย่างดูเหมือนมันง่ายมาก
เรานอนอยู่บนโซฟาของคุณ
ฉันจำได้นะ
คุณถ่ายภาพพารารอยด์ของเราสองคน
แล้วเราก็พบว่า
ในโลกใบนี้ มีแค่ขาวและดำ
แต่เราอยู่ในโลกแห่งสีสันเหลือเกิน
และฉันจำได้ว่า ฉันนั้นคิดว่า
(Chorus)
เราผ่านพ้นเรื่องราวต่าง ๆ นั้นได้หรือยังนะ
เราผ่านพ้นเรื่องราวต่าง ๆ นั้นได้หรือยังนะ
เราผ่านพ้นเรื่องราวต่าง ๆ นั้นได้หรือยังนะ
เราผ่านพ้นเรื่องราวต่าง ๆ นั้นได้หรือยัง
นี่ทุกอย่างมันชัดเจนขึ้นแล้วใช่ไหม
นี่ทุกอย่างมันชัดเจนขึ้นแล้วใช่ไหม
นี่ทุกอย่างมันชัดเจนขึ้นแล้วใช่ไหม
ชัดเจนขึ้นแล้ว ดีเลย
เราออกมาจากเรื่องวุ่นวายเหล่านั้นได้แล้วหรือยังนะ
เราออกมาจากเรื่องวุ่นวายเหล่านั้นได้แล้วหรือยังนะ
เราออกมาจากเรื่องวุ่นวายเหล่านั้นได้แล้วหรือยังนะ
เราออกมาจากเรื่องวุ่นวายเหล่านั้นได้แล้วหรือยัง
ทุก ๆ อย่างที่เราอยู่นั้นโอเคแล้วใช่ไหม
ทุก ๆ อย่างที่เราอยู่นั้นโอเคแล้วใช่ไหม
ทุก ๆ อย่างที่เราอยู่นั้นโอเคแล้วใช่ไหม
โอเคแล้ว ดีเลย
เราออกมาจากมันได้แล้วใช่ไหม
มองดูตอนนี้สิ
ในเดือนธันวาคมที่แล้ว
เราแยกกัน จากนั้นก็กลับมาเหมือนเดิม
ฉันยังสวมสร้อยคอของเธออยู่
คืนนั้น เราไม่สามารถลืมไปได้เลย
เมื่อเราตัดสินใจแล้ว
ที่จะย้ายของออกไปไป เพื่อที่จะเต้นรำ
ที่รัก นี่เป็นโอกาสของเรา
พับเครื่องบินกระดาษ แล้วปาไปมา
แล้วฉันก็เริ่มที่จะนึกขึ้นมาได้ว่า
(Chorus)
ยังจำได้ตอนที่เธอบาดเจ็บตอนนั้น
ที่โรงพยาบาลเธอถูกเย็บไป 20 เข็ม
ในตอนที่เธอเริ่มร้องไห้
ที่รัก ฉันเองก็เริ่มร้องไห้เหมือนกัน
แต่ในตอนที่พระอาทิตย์ขึ้นมา
ฉันก็กำลังมองไปที่คุณ
ยังจำได้ ตอนที่เราไม่สามารถทนทานต่อความร้อนได้
ฉันก็เดินออกมา แล้วพูดว่า ฉันปล่อยให้เธอเป็นอิสระนะ
แล้ว ปีศาจเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นเพียงแค่ต้นไม้
เมื่อพระอาทิตย์โผล่พ้นขึ้นมา
คุณกำลังมองมาที่ฉัน
คุณกำลังมองมาที่ฉัน โอ้
คุณกำลังมองมาที่ฉัน
ฉันพอจำได้
โอ้ ฉันพอจำได้แล้ว
(Chorus)