Πώς να συνηθίσω μόνος μου να ζω
αφού νιώθω πως υπάρχεις πάντα εδώ
όλα γύρω από σένανε γυρνούν
πράγματ’ άψυχα για σένα μου μιλούν.
Είμαι ουρανός χωρίς φεγγάρι
τώρα που άλλη αγάπη σ’ έχει πάρει,
από τη στιγμή που έχεις φύγει
και το φως ο ήλιος μου το κρύβει.
Μια κουβέντα είναι χώρια σου να ζω
μόνο εγώ το ξέρω τώρα τι περνώ
η ζωή μου είναι ανοιχτή πληγή
νιώθω πως δε με χωράει πια η γη.
Είμαι ουρανός χωρίς φεγγάρι
τώρα που άλλη αγάπη σ’ έχει πάρει,
από τη στιγμή που έχεις φύγει
και το φως ο ήλιος μου το κρύβει.