Отпускаю [Otpuskayu] [Turkish translation]

Nefes alamıyorum, gökyüzü görünmüyor bana

Anlayamıyorum ki sen var mıydın yok muydun

Saçlara rüzgar, avuçlara güneş

Seninim ben...

Kırmızı bulutlar, arkadan akşam vurdu

Ben seninle iken öyle inceyim, ben seninleyken güzelim

Öyle çılgınca göğsümde

Kalbin vuruyor senin

Serbest bırakıyorum ve göğe

Sarı yapraklar misali uçar

Bizim geçirdiğimiz yaz

Saçma sapan telefon mektuplarıyla beraber.

Serbest bırakıyorum ve gözyaşlarım

Kuruyorlar kirpiklerimde.

Ancak nasıl oldu ki o mavi yıldızlar

İkimiz için rüyada görundü?

Yok olmak daha erken, güvenmek ise artık geç.

Sever olamadım, değerini bilemedim

Pencere arkasındaki ayların ve seninle iken mağriplerdeki güneşin.

Hem aşağıya iniyor hem de yükarıya yükseliyorum.

Anlayamıyorum ki sen var mıydın yok muydun

Yüzlerce gece yolunda sen benimle kalırsın.