Τρυγώνα μ’ έχω για τ’ εσέν
Τρανόν περιουσία
Κι’ εσύ σ’ εμέν ‘κες ‘κι τερείς
‘κι δύει σ’ με σημασία
το παληκάρ’ ντο αγαπώ
Φτωχόν και μορφωμένον
‘κι εχς αμόν τ’ εσόν το κιφάλ’
Κολοκύθ’ νουνιγμένο
οσήμερον η παντρειά σ’
Συμφέρον εν ντ’ εδέκα μ’
Σύντροφον είνας αραεύ σ’
Συν’ετερόν-ι δέκα
Ατότε πρώτ’ εγάπησα
Ατόν η κάρδä μ’ θέλει
Η ματσουκάτσα ‘κι τερεί
Συμφέρ’ και ‘κι συμφέρει
έμπρä σαμόντο νυστικόν
Σκυλόπο μ’ ψίκα μ’ στέκω
Σα χέρä σ’ και σο σπαρελί σ’
Το κιφαλί σ’ να εφέκω
Ασ’ σο σπαρέλι σ’ παλαλέ
Εσέν τιδέν ‘κι μένει
Εσέναν μερτικόν ‘κι αφήν’
Ατός το λύν’ και δένει
….Ρεφρέν….