Μονάχα εσύ με πιστεύεις
όταν οι άλλοι το ψέμα κοιτούν.
Μονάχα εσύ ταξιδεύεις
όταν τα πάντα ακίνητα ζουν.
Μα δε θυμήθηκα τα λόγια σου
έτσι όπως έπεφτε στο δρόμο η βροχή.
Πόσο φοβήθηκα την άνοιξη
στα δάχτυλά σου ήμουν ξανά ζωντανή.
Όση αγάπη σου χρωστάω
με το ψέμα τη μετράω.
Όση αγάπη σου χρωστάω
με το ψέμα τη μετράω.
Δεν έχω δει άλλα μάτια
τόσο βροχερά να κοιτούν
και μου ‘χουν λείψει τα βράδια
που σα δυο φωτιές ξαγρυπνούν.
Μα δε θυμήθηκα τα λόγια σου
έτσι όπως έπεφτε στο δρόμο η βροχή.
Πόσο φοβήθηκα την άνοιξη
στα δάχτυλά σου ήμουν ξανά ζωντανή.
Όση αγάπη σου χρωστάω
με το ψέμα τη μετράω.
Όση αγάπη σου χρωστάω
με το ψέμα τη μετράω.