Stara piłka w kałuży – szmaciana
Ze złośliwym uśmiechem – kopnięta
Stokiem pędzą przed siebie – gdzieś łukiem
Niebo chłopcu się z góry przygląda
Proca strzela celując z nadzieją
Niby sprytny wróbelek w porciętach
I ma siłę niezwykłą to dziecko
Przeciw sile brutalnej, zawziętej
Ref. Jak stado wróbli swą wolnością złączone
Ach chłopcy, ach chłopcy
Indiańską zgrają ze swym kapitanem
Ach chłopcy, ach chłopcy
Lecz gdy zapada zmierzch
Przechodzą bunty
Siedzą na kolanach ojca
Pełni znowu swej czułości
I słyszy myśli taki człowiek młody
A czy chłopców takich ludzi
Być mężczyzną ktoś nauczy?
Kapsle błyszczą mu w ręku z butelek
Skaczą, tak jak wybiera kierunek
Choć niczego nie mówi ten chłopiec
Gdy cios spadnie ty zostań - nie odejdź
Bile głucho stukają po szkole
Jakiś pionek bezbarwny w kieszeni
Chłopiec prosi jałmużny schylony
Bo hamuje swój głód, co - tak boli.
Ref. Jak stado wróbli swą wolnością złączone
Ach chłopcy, ach chłopcy
Indiańską zgrają ze swym kapitanem
Ach chłopcy, ach chłopcy
Lecz gdy zapada zmierzch
Przechodzą bunty
Siedzą na kolanach ojca
Pełni znowu swej czułości
I słyszy myśli taki człowiek młody
A czy chłopców takich ludzi
Być mężczyzną ktoś nauczy?
Coda: Lecz gdy zapada zmierzch
Przechodzą bunty
Siedzą na kolanach ojca
Pełni znowu swej czułości
I słyszą, to, co myśli człowiek młody
A czy chłopców takich ludzi
Być mężczyzną ktoś nauczy?