Орландина [Orlandina] [Polish translation]

O północy wyszedłem na spacer,

Szedłem w ciemności zaułkiem,

Nagle widzę: panna w zakamarku

Stoi we łzach.

«Gdzie – mówię – cię widziałem?

Kto, powiedz mi, cię skrzywdził,

Zapomniał o tobie? Jesteś Orlandina,

Jesteś moim przeznaczeniem,

Przyznaj się do mnie, bo cię rozpoznałem.»

«Tak, to ja!

Tak, mam na imię Orlandina,

Tak, Orlandina, Orlandina,

Wiedz, że Orlandina, Orlandina

To moje imię.

Gdzieś, powiedziałeś, mnie widziałeś,

Wiesz, że sam mnie skrzywdziłeś,

Zapomniałeś mnie… Ale dla ciebie zapomnę łzy

Pójdę z tobą, jeśli mnie zawołasz,

Będę twoja!..»

«Ach, jak chcę cię przytulić,

Pocałować rękaw od sukienki,

Więc chodź w moje ramiona!..»

I w tej chwili

Dziewczęce czoło pokryło się sierśćą,

Oko stało się czerwone, a głos stał się ptasim

I twarz jak wilk… Potwór mnie złapał

I zmysłowo wydał

Obrzydliwy krzyk:

«Widzisz, nie jestem Orlandiną!

Tak, nie jestem już Orlandiną,

Wiedz, że wcale nie jestem Orlandiną

Jestem Lucyferem!

Zobacz, teraz jesteś w moich łapach,

Czy czujesz wstrętny zapach siarki

I słyszysz ryk ognia?!»

Tak krzyknął i wbił swój ząb, w moje biedne czoło

Swój starożytny miedziany ząb…

Sam Szatan!.. Sam Szatan!..