Κάτω από την λάμψη των έντονων φώτων,
Γυρνάω το πρόσωπο μου προς την ζεστή νύχτα*
Και δεν φοβάμαι τα χιλιάδες μάτια
Όταν είναι πάνω από τα πέντε χιλιάδες χαμόγελα
Ω, συνήθιζα να σκέφτομαι
(Αυτή συνήθιζε να σκέφτεται)
Τι δεν θα έδινα
(Τι δεν θα έδινε)
Για μιά στιγμή σαν και αυτή
(Για μιά στιγμή σαν και αυτή)
Αυτή η στιγμή, αυτό το δώρο
Τώρα εμένα κοιτάς και αυτήν την ευκαιρία
Που στέκεται ακριβώς μπροστά μου
Αλλά ένα πράγμα ξέρω, είναι ένα μέρος της τύχης και
Θα κάνω την καλύτερη εμφάνιση
Κάτω από προσκήνιο ξεκινάω την ζωή μου
Τα μεγάλα μου όνειρα πραγματοποιούνται
Οπότε κοίτα εμένα και αυτήν την ευκαιρία
Είσαι μπροστά στην στιγμή μου, βλέπεις
Τώρα βρίσκω τον εαυτό μου εδώ και ήρθε η ώρα
Αυτό είναι αληθινό και είναι ένα χρυσωρυχείο
Δεν φοβάμαι να πετάξω
Όταν είναι πάνω από πέντε χιλιάδες χαμόγελα
Ω, συνήθιζα να σκέφτομαι
(Αυτή συνήθιζε να σκέφτεται)
Τι δεν θα έδινα
(Τι δεν θα έδινε)
Για μιά στιγμή σαν και αυτή
(Για μιά στιγμή σαν και αυτή)
Αυτή η στιγμή, αυτό το δώρο
Τώρα εμένα κοιτάς και αυτήν την ευκαιρία
Που στέκεται ακριβώς μπροστά μου
Αλλά ένα πράγμα ξέρω, είναι ένα μέρος της τύχης και
Θα κάνω την καλύτερη εμφάνιση
Κάτω από προσκήνιο ξεκινάω την ζωή μου
Τα μεγάλα μου όνειρα πραγματοποιούνται
Οπότε κοίτα εμένα και αυτήν την ευκαιρία
Είσαι μπροστά στην στιγμή μου, βλέπεις
Την μεγάλη μου ευκαιρία
Δεν θα την χαραμίσω, το υπόσχομαι