Open [Greek translation]

Πραγματικά δεν ξέρω τι κάνω εδώ

Πραγματικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να είχα πέσει για ύπνο απόψε αλλά...

"Μόνο ένα ποτό

Και είναι κάποιοι που θέλουν να σε γνωρίσουν

Νομίζω ότι θα τους συμπαθήσεις

Εγώ πρέπει να ισχυριστώ πως σε πάμε

Και στο υπόσχομαι ότι σε λιγότερο από μια ώρα ειλικρινά θα φύγουμε...

Τώρα γιατί να μην σου φέρω και δεύτερο

Ενώ εσύ συστήνεσαι..."

Ναι απλώς συστήσου...

Το σφίγγω λοιπόν γερά

Άλλο ένα ποτήρι στο χέρι μου

Και το στόμα μου και τα χαμόγελα

Έρχονται στην επιφάνεια καθώς σηκώνομαι

Τόσο κοντά, τόσο πλατιά

Και τα χαμόγελα τόσο αστραφτερά

Και ανασαίνω βαθιά

Και το κεφάλι μου γίνεται ελαφρύ

Αλλά ο αέρας γίνεται όλο και πιο πυκνός και πλησιάζει

Κι αρχίζω και χορεύω

Κι όλα τα χέρια στους ώμους μου δεν έχουν όνομα

Και δεν φεύγουν

Λοιπόν πάμε πάλι

Πάλι τα ίδια...

Πέφτοντας πάνω σε αγνώστους

Κι είναι μόνο 11 η ώρα

Και κοιτώ προσηλωμένος σαν παιδί

Μέχρι κάποιος να μου πασάρει λίγο παράδεισο

Και τον πάρω γονατιστός

Όπως χιλιάδες φορές πριν

Και αποχαυνωθώ

Τόσο πολύ

Που κοιτώ το πάτωμα

Απλώς κοιτώ το πάτωμα

Ναι κοιτώ το πάτωμα...

Κι αρχίζω να γελώ

Σαν ζώο που πονά

Κι έχω αίμα στα χέρια μου

Κι έχω χέρια στο μυαλό μου

Και η πρώτη μικρή ενόχληση

Με κάνει να διψάω για περισσότερο

Και παραπατώ ουρλιάζοντας

Καθοδόν προς την πίστα

Πίσω στην πλάτη μου

Με τα φώτα και τα ψέματα στο βλέμμα μου

Και τα χρώματα κι η μουσική, τόσο θορυβώδη

Και το κεφάλι μου έχει λάθος μέγεθος

Λοιπόν πάμε πάλι

Πάλι τα ίδια...

Ναι γελώ και πηδώ

Και τραγουδώ και γελώ

Και χορεύω και γελώ

Και γελώ και γελώ

Και δεν φαίνεται να σκέφτομαι

Πού βρίσκεται αυτό το μέρος

Ποιος είμαι

Γιατί το αφήνω να συνεχίζεται

Συνέχισε να ρίχνεις έξω

Συνέχισε να το ρίχνεις κάτω

Συνέχισέ το

Συνέχισε να το ρίχνεις κάτω

Κι όπως ακριβώς βρέχει έξω έντονα...

Έτσι νιώθω μέσα μου...

Δεν αντέχω άλλο

Έτσι που έχω γίνει

Έτσι γίνομαι

Όταν η ζωή μου παραλύει

Συνεχίζω να κουνώ τα χείλη μου

Συνεχίζω να κουνώ τα πόδια μου

Λέω πως σ' αγαπώ μέχρι θανάτου

Σαν να μου κόβεται η ανάσα

Κι όλα τα χαμόγελα που φορώ

Κι όλα τα παιχνίδια που παίζω

Κι όλα τα ποτά που αναμειγνύω

Και πίνω μέχρι ν' αρρωστήσω

Κι όλες οι γκριμάτσες που κάνω

Κι όλα τα σχήματα που πετώ

Κι όλοι οι άνθρωποι που γνωρίζω

Κι όλες οι λέξεις που ξέρω

Με αηδιάζουν απίστευτα

Ω νιώθω τόσο εξουθενωμένος...

Κι όπως ακριβώς βρέχει έξω έντονα...

Έτσι νιώθω μέσα μου...