Μονόλογος για δύο [Μonologos gia dio] lyrics

Μοιάζει να είναι αστείο

Ένας μονόλογος για δύο

Σε ένα θέατρο κωφών

Αν παίζαμε λοιπόν

Θα αξίζαμε βραβείο

Πλάι στου κήπου τη μιμόζα

Πήραμε τη γνωστή μας πόζα

Βρήκαμε λόγια φθονερά

Βέλη φαρμακερά

Κι αρχίσαμε τη πρόζα

Εγώ δεν ξέρω ν' αγαπώ

Και εσύ δεν νοιάζεσαι

Να βρεις ποιός είμαι εγώ

Κάποτε έλεγα αν σε έχανα

Από έρωτα θα πέθαινα

Τώρα βρέθηκα απ' του έρωτα

Τον θάνατο να ζω

Σ' ένα μουσείο

Σ' έναν μονόλογο για δύο

Ξέρω, περίσσεψαν τα λάθη

Και μας μαράθηκαν τα άνθη

Από την τριανταφυλλιά

Ξεθύμανε η ευωδιά

Κι απέμεινε το αγκάθι

Ένας μονόλογος για δύο

Σ' αυτών των λέξεων το σφαγείο

Δεν σε ακούω, δεν μ' ακούς

Και γέμισε καπνούς

Της μνήμης μας το αρχείο

Φταίω που δεν ξέρω ν' αγαπώ

Και εσύ δεν νοιάζεσαι

Να βρεις ποιός είμαι εγώ

Κάποτε έλεγα αν σε έχανα

Από έρωτα θα πέθαινα

Τώρα βρέθηκα απ' του έρωτα

Τον θάνατο να ζω

Σ' ένα μουσείο

Σ' έναν μονόλογο για δύο

Ερωτευμένο ζευγαράκι

Σε είχα πάρει απ' το χεράκι

Και είχαμε βγεί στον πηγαιμό

Μα βρήκαμε γκρεμό

Αντί για την Ιθάκη...