Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
και μακρια
Μονο αφου φυγεις
θα χρειαστω σφυρι και καρφια
για να φτιαξω αυτο το πικρο τραγουδι αγαπης
αυτο το σκληρο διαθηκης τραγουδι
αυτο που ηχει Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
και μακρια
Μονο αφου φυγεις
Ω!
Οι γλωσσες της αγαπης ειναι τραχειες
οταν μιλουν για ελεος προς ολους
και μας αφηνουν μονο με ενα τραγουδι
και μας αφηνουν μονο με ενα τραγουδι
Τωρα κανει κρυο και κουφιος ψιθυρος
που παρηγορει την καρδια μου τωρα που λειπεις
Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
και μακρια
Μονο αφου φυγεις
Ω!
Και ειναι Μονο αφου φυγεις
και μακρια
που το φαντασμα σου με διατρεχει μ' αυτον το ξεχωριστο τροπο
Ειναι μια ομορφη παλια πολη
η πολη μου
ελα για το σκοταδι σ΄αυτην τη φυλακη
σ' αγαπω απο καιρο και σ' αγαπω καλα.
Οποτε θαψε με στην κουζινα
θαψε με στις πετρες
Ω, θαψε με οπου πηγαινεις
στις σκιες του χωλ
Ω, γιατι δεν ξερουμε πια
τι δεν μπορουμε πια να κρατησουμε
σε μερες σαν κι αυτες τα κεφαλια μας γεμιζουν με καπνο
και γερνανε οι αναμνησεις μας
Μονο αφου φυγεις
Μονο, μονο αφου φυγεις
Μονο αφου φυγεις
και μακρια
Μονο αφου φυγεις.
Φυγεις μακρια
Και φυγεις μακρια
Ω!