Μέρα με τη μέρα, η αγάπη γίνεται γκρίζα
Όπως το δέρμα ενός νεκρού άνδρα
Νύχτα με τη νύχτα, προσποιούμαστε ότι είναι εντάξει
Αλλά εγώ έχω μεγαλώσει και
Εσύ έχεις γίνει πιο κρύα και
Τίποτα δεν έχει τόση πλάκα πια.
Και μπορώ να νιώσω μία από τις στροφές μου να έρχεται.
Νιώθω κρύος σαν λεπίδα ξυραφιού
Σφιχτός σαν αιμοστατικό επίδεσμο
Ξερός σαν τύμπανο κηδείας,
Τρέξε στην κρεβατοκάμαρα, στην βαλίτσα στα αριστερά
Θα βρεις το αγαπημένο μου τσεκούρι
Μην δείχνεις τόσο φοβισμένη
Αυτή είναι απλά μια μεταβατική φάση
Μια απ'τις κακές μου ημέρες
Θα ήθελες να δεις τηλεόραση;
Ή να μπεις ανάμεσα στα σεντόνια;
Ή να ατενίσεις τον ήσυχο αυτοκινητόδρομο;
Θα ήθελες κάτι να φας;
Θα ήθελες να μάθεις να πετάς;
Θα ήθελες, θα ήθελες να με δεις να προσπαθώ;
Θα ήθελες να καλέσεις τους αστυνομικούς;
Πιστεύεις ότι είναι η ώρα που σταμάτησα;
Γιατί τρέχεις μακριά;