Κοιτάζει πάλι το ταβάνι της για ακόμα μια φορά
Με εκατό σκέψεις
"Ίσως ξέρει ποιος είμαι;" "Στην πραγματικότητα, πιθανώς όχι"
Περπατάει κάτω από την αίθουσα με το κεφάλι της χαμηλό, φοβισμένη να συναντήσει τα μάτια του
Ακόμη και όταν ακούει τη φωνή του
Είναι γεμάτη πεταλούδες
Είναι αδύνατο να σε βγάλω από το μυαλό μου
Σκέφτομαι εκατό σκέψεις και εσύ είσαι οι 99
Έχω καταλάβει ότι δεν θα γίνεις ποτέ δικός μου
Και αυτό είναι εντάξει, απλά σπάω μέσα μου
Αυτός περπατάει πάντα στις γεμάτες αίθουσες
Και τυφλώνεται από αυτό το φως
Ένα κορίτσι που κρατά το κεφάλι της χαμηλό
Και δεν δείχνει ποτέ τα μάτια της
Προσπάθησε να της μιλήσει, αλλά δεν υπάρχει εύκολος τρόπος
Γιατί κάθε φορά που υψώνει τη φωνή του
Αυτή τρέχει μακριά
Ω, είναι αδύνατο να σε βγάλω από το μυαλό μου
Σκέφτομαι εκατό σκέψεις και εσύ είσαι οι 99
Έχω καταλάβει ότι δεν θα γίνεις ποτέ δικός μου
Και αυτό είναι εντάξει, απλά σπάω μέσα μου
Και μια μέρα, ίσως να μείνει
Και να αρχίσει να πηγαίνει προς τον δρόμο του
Και μια μέρα, θα κοιτάξει στα μάτια του
Και αντί να σπάσει
Θα τον αποκαλέσει δικό μου
Μια μέρα, θα την αρπάξει από τη μέση
Και θα την αναγκάσει να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο
Μια μέρα, θα κοιτάξει στα μάτια της
Και θα της πει, "Είσαι το μόνο μου φως μου"
Ω, είναι αδύνατο να σε βγάλω από το μυαλό μου
Σκέφτομαι εκατό σκέψεις και εσύ είσαι οι 99
Ίσως υπάρχει μια πιθανότητα να γίνεις δικός μου
Αλλά τώρα, απλά σπάω μέσα μου