Ze staart nog een keer naar haar plafond
Met honderd gedachten
"Misschien weet hij wie ik ben?" "Eigenlijk, waarschijnlijk niet"
Ze wandelt door de gang met haar hoofd naar beneden, bang om in zijn ogen te kijken
Zelfs wanneer ze zijn stem hoort
Is ze gevuld met vlinders
Het is onmogelijk om je uit mijn gedachten te krijgen
Ik denk aan honderd dingen en jij bent 99
Ik heb begrepen dat je nooit de mijne zal zijn
En dat is prima, ik breek gewoon vanbinnen
Hij loopt altijd door de drukke gangen
En is verblind door dit licht
Een meisje dat haar hoofd naar beneden houdt
En nooit haar ogen laat zien
Hij heeft geprobeerd tegen haar te praten maar er is geen makkelijke manier
Want elke keer wanneer hij zijn stem verheft
Loopt ze weg
Het is onmogelijk om je uit mijn gedachten te krijgen
Ik denk aan honderd dingen en jij bent 99
Ik heb begrepen dat je nooit de mijne zal zijn
En dat is prima, ik breek gewoon vanbinnen
En op een dag, zal ze misschien blijven
En begint naar hem te gaan
En op een dag, zal ze misschien in zijn ogen kijken
En in de plaats van breken
Zal ze hem de mijne noemen
Op een dag, zal hij haar rond haar middel nemen
En elkaar te forceren om elkaar aan te kijken
Op een dag, zal hij in haar ogen kijken
En zeggen "Je bent mijn enige licht"
Het is onmogelijk om je uit mijn gedachten te krijgen
Ik denk aan honderd dingen en jij bent 99
Misschien is er een kans dat je de mijne zal zijn
Maar nu, ben ik gewoon gebroken vanbinnen