Niye işler ters gidiyor? Değişen bir şey de yok gibi:
Gökyüzü aynı gökyüzü - yine aynı mavi,
Orman aynı orman, hava aynı, su aynı,
Ancak o, o çatışmadan dönmedi.
Şu an anlamıyorum, hangimiz haklıydı,
Uykusuz, huzursuz tartışmalarımızda.
Şimdi şimdi eksikliğini hissetmeye başladım,
Ne zaman ki o, çatışmadan dönmedi.
Yersiz susardı, şarkılara ağır aksak eşlik ederdi,
Hep başka şeylerden bahsederdi,
Uyutmazdı, gündoğumunda uyanırdı,
Dün ise, çatışmadan dönmedi.
Şimdi boş olan şey - mevzu o değil,
Birden fark ettim de - biz iki kişiydik.
Benim için sanki rüzgar ateşe değdi,
Ne zaman ki o, çatışmadan dönmedi.
Sanki esaretten fışkırdı bahar şimdi,
Kazara sesleniverdim ismini:
-Dostum, bir sigara bırak! - Cevap - sessizlikti:
O, dün çatışmadan dönmedi.
Hayatını kaybedenlerimiz bizi felakette bırakmaz,
Şehitlerimiz - nöbetçilerimiz gibidir.
Ormanda yansır sema, suya olduğu gibi,
Ve ağaçlar sıralanır mavi mavi.
Bize hiç de dar değildi küçük yerimiz,
Zaman ikimiz için akar giderdi.
Şimdi ise hepsi bir. Yalnız öyle tahmin ederim,
Bendim o, ben o çatışmadan dönmedim.