اینطور وانمود می کنیم...
سکوت مضحکی
خیابون رو فرا گرفته
درست مثل یه روز یک شنبه ی از قبل برنامه ریزی نشده.
مردی آنجا در بالکنی
داره آواز می خونه
و همسایه اش
با ویلون همراهیش
می کنه
به بچه ها حرفهایی می زنیم
تا خیالشون راحت بشه
که این درست مثل یه سفرماجراجویانه ست.
نقاشی هاشونو
به در یخچال می چسبونیم
و اخبار رو هم خاموش می کنیم
اینطور وانمود می کنیم
که همه ی این اتفاقا
یه بازی بوده
اینطور وانمود می کنیم
و هر کاری که از دستمون بر میاد انجام میدیم
وقتی شب از راه می رسه
اون لحظه که داریم چشمامونو می بندیم
اینطور وانمود می کنیم
که انگار هنوزم این دنیا
غرق در شادیه!
اینطور وانمود می کنیم
که انگار هیچوقت اینجا نبودیم
پدرو مادر ، دوستان
ما دوباره همدیگرو خواهیم دید
با این وجود
که این بهار رفت و از دست دادیمش
قسم می خورم، قول می دم
که دنیا دوباره از نو آغاز می شه.
با وجود تمام این ترس ها
باز هم‌صدای خنده به گوش می رسه
با وجود اینکه از هم دوریم
دلهامون به هم نزدیکه
حتی اگه حرفی واسه گفتن نداریم جز اینکه هوا چطوره
حتما از خودت خبر بده
سکوت مضحکی خیابون رو فراگرفته
بازهم انگار یه روز یک شنبه دیگه تکرار شده
مطمئنا زندگی ما بعد از گذشتن این ماجرا زیباتر خواهد شد
حتما یادت باشه از خودت به من خبر بدی